Huisje Kopen

Het is bijna zover. We hebben een nieuw huis gekocht en krijven binnenkort de sleutels. Het is bijna zover want we wachten op de installatie van de gasmeter, want zonder gas kan je niet wonen, dat zegt de wet.
We wonen nu alweer drie maanden in een apartement, een soort van flat die je huurt. Een flat die je koopt heet hier condominium. Huurhuizen zijn hier anders dan in Nederland. Als je geen huis kan kopen ben je arm, en als je arm bent woon je in een apartement. De reactie van onze Amerikaanse vrienden op het bericht dat we ons condominium hadden verkocht en verhuisd waren naar een apartement was er een van "Oh, I am so sorry for you."
Het is nog zo slecht niet, we hebben beneden buren die van erg luide rapmuziek houden, en die nogal met deuren gooien en ander meubilair. Bedenk daarbij dat huizen hier van hout gebouwd zijn met het ook op aardbevingen, en het is alsof de buren bij je in de kamer zitten als ze ruzie maken. Het is een ervaring, dat is zeker. Je hoort van alles, het f-woord vliegt bij verschillende buren meer rond dan in een film van Tarentino.



Met smart wachten wij dus op de sleutels van ons huis. Het is een prachthuis, we zijn er doorheen gelopen en op een aantal dingen na (badkamervloer tegels waren scheef, en drie laminaat planken beschadigd) is het huis klaar. Het beton voor de oprit is gestort, de voortuin is aangelegd, de electra doet het, maar ja, geen gas.
Ons argument dat het zomer is en het warm genoeg wordt in huis, en we de eerste week best met een magnetron toekunnen in plaats van een fornuis valt op dovemansoren, de wet zegt dat je gas moet hebben, dus dat is dan zo. Ik denk wel eens dat de reden dat Amerika de koude oorlog won alleen is omdat de Russen eerder in hun bureaucratie verzopen. Nu is die druk weg en bloeit de bureaucratie als nooit tevoren hier.
Maar goed, ons huis is bijna klaar en we hopen er spoedig te wonen. De achtertuin is nog een grijze vlakte, we hebben ons werk klaar liggen, eerst maar eens een grasmaaier kopen.



Voor Amerikaanse begrippen is ons huis normaal van grootte, vijf slaapkamers, waarvan een beneden en vier boven. Een van die slaapkamers boven is de "Master Bedroom", een extra grote slaapkamer die het halve huis in beslag neemt, met open haard, badkamer met groot ligbad en inloopkast ter grootte van een concertzaal. Dan is er nog een badkamer met douche, bad en toilet voor de drie andere kamers op de bovenverdieping, en de slaapkamer beneden heeft ook een badkamer, natuurlijk met douche, bad en toilet.



Verder is er boven een aparte kamer voor de wasmachine en droger, compleet met wastafel en een lekbak voor de wasmachien. Dan hebben we twee airco's en twee verwarmingsinstallaties, voor boven en beneden aparte units, dat is zuiniger in het gas en elektra verbruik. Alle kamers zijn voorzien van een brandmelder en als laatste hebben we een garage voor drie auto's en een oprit voor nog eens drie. Parkeren is dus geen probleem voor onze vrienden en kennissen.



De straat is een voorbeeld van suburbia, een woonstad met grote snelwegen die naar het werk leidden. Deze wegen zijn natuurlijk traditiegetrouw nog steeds te klein en lijken meer op een parkeerplaats dan op een snelweg, zelfs met vijf banen aan iedere kant.
Al met al, een prachthuis in een typische buurt in California. Nu alleen nog de gasmeter, het is bijna zover...