Maar vrijdag is het dan zover, we krijgen een meter, en dan diezelfde dag wordt, speciaal voor ons, het huis officieel overgedragen op onze naam. Het gemeente kantoor doet een speciale transactie, helemaal voor ons. De rest van de mensen die zitten te wachten krijgen de sleutels pas maandag of dinsdag. Het loont hier om te klagen, speciaal als je een traantje wegpinkt hier en daar in je pleidooi, en je het woord "lawsuit" (rechtzaak) laat vallen. Dit toverwoord opent hier gouden deuren. Eerst wilden ze onze vloer in de badkamer niet repareren. Na even gebeld te hebben en in de conversatie argeloos het woord lawsuit te hebben laten vallen is de regio supervisor zelf aan het tegelen geslagen.
Deze rechtzaak gekte in Amerika kan dus ook zijn positieve kanten hebben. Je moet alleen wel bereid zijn woorden met daden op te volgen, want ja, meer en meer mensen bluffen, en net als met poker, soms wordt je uitgerookt en moet je daad bij woord stellen. Nu heb ik via het werk altijd een advocaatje of twee achter de hand, dus dat is geen probleem. Rechtsbijstand is hier net zoiets als gezondheidszorg, je kan niet zonder.
Dus, zaterdag ga ik een Uhaul halen, een grote vrachtwagen voor dertig dollar per dag, daar mag je hier gewoon in rijden met je rijbewijs wat je na vijftien minuten rondjes rijden krijgt. Ik heb dat ook gedaan toen we naar het apartement verhuisden, en het is best apart rijden, vooral als je bij iedere hobbel en bobbel je huisraad hoort rammelen. Ook het bochtjes nemen is apart, nu weet ik waarom er van die grote stickers "Watch out, wide turn!" op de zijkant staan voor mijn medeweggebruikers. Ik dacht erover een wagen met oplegger te huren, just for fun, maar we hebben niet genoeg huisraad.
No comments:
Post a Comment