Wednesday, December 30, 2009
Schuddebuikjes...
Lekker schudden! Een broodje maken was geen probleem, je houdt je doosje hagel vast en de rest gaat vanzelf. Een aardbeving dus, in Baja Californie dit keer. Voor de wat minder geletterde lezertjes, dat is in Mexico. Een 5.9, op slechts 7km diep, en het was van het type S, wat betekent dat je lekker langzaam heen en weer schudt, heen en weer, heen en weer... Ik ga een broodje hagel eten, het schudden is over.
Saturday, November 21, 2009
Sint Julia
Julia gaat nu alweer drie weken naar de Nederlandse school in Orange. Het thema deze week was natuurlijk Sinterklaas. Julia heeft pepernoten gebakken en ze heeft een echte sinterklaas mijter gemaakt. Volgende week geen school want dan is het Thanks Giving maar daarna, Sinterklaas!
Friday, October 23, 2009
Lucas
Voor alle mensen die zeggen, ach zo groot is hij toch niet? Hier is een foto van Julia's vierde verjaardag, alle kindjes in de foto zijn zo rond de vier of vijf. Alleen dat jongetje wat in de voorgrond kruipt niet, in deze foto is hij anderhalf plus een maand.
Dat is onze Lucas.
Dat is onze Lucas.
Het Bed, of: de hartverzakking van papa en mama.
"Bedtijd Lucas!"
"Night-night?"
"Ja night-night man, lekker slapen."
"Okee."
Ik geef Lucas een kus, leg hem in zijn bed en geef hem zijn pannelap. (Pannelap? Ik hoor het de lezertjes denken, ja inderdaad een pannelap, ik vertel dat verhaal nog wel eens, maar dat is dus zijn "security blanket")
Het vingertje gaat in het lusje van de pannelap, duimpje in de mond, en dan laat meneer zich plof voorover vallen en doet zijn oogjes dicht. Nu weet je dus gelijk waarom de uitdrukking in slaap "vallen" is.
O die heerlijke onschuldigheid, ik wou dat ik zo kon slapen, maar nee hoor, mijn gedachten gaan altijd maar malende over dit en over dat, over zo en zijn zus, om gek van te worden, maar goed, ik wijk af van het verhaal.
Lucas slaapt, dus ik even op de kompjoeter om even tijd te verdrijven. Katie komt er even bij zitten en we praten wat.
"Papa!"
Lucas roept, dat doet hij wel meer dus ik negeer het, en dan valt hij meestal vanzelf weer in slaap.
"Papa!"
Hm, roep je moeder maar dit keer, ik ben nog eventjes bezig.
"Papa! Oehoelo..." B O E M !! !! !
Hm, Oehoelo? Hij brabbelt natuurlijk nog, hij is nog maar twintig maanden, maar wacht eens... B O E M??
Ik ren naar zijn kamer, op de hielen gevolgd door Katie en doe het licht aan, het ledikant is leeg!
Mijn ogen draaien naar beneden, en daar zit meneer, op zijn kont, verdwaasd om zich heenkijkend.
Even aankijken. Bezeerd? nee, het lijkt er niet op, hij huilt niet. Nek okee? Ja, hij kijkt om zich heen en draait zijn hoofd goed.
Ik pak hem op en probeer mijn hartverzakking te boven te komen. Stevig houdt ik mijn hummeltje vast, nou ja, hummel, want hij is toch een dikke 15 kilo onderhand, dat verklaart de boem.
"Papa! I valluh."
"Ja man, dat heeft papa door, jij bent gevallen..."
"Okee."
Morgen een niew bed kopen, laag bij de grond, Lucas is te groot geworden voor zijn baby bed.
"Night-night?"
"Ja night-night man, lekker slapen."
"Okee."
Ik geef Lucas een kus, leg hem in zijn bed en geef hem zijn pannelap. (Pannelap? Ik hoor het de lezertjes denken, ja inderdaad een pannelap, ik vertel dat verhaal nog wel eens, maar dat is dus zijn "security blanket")
Het vingertje gaat in het lusje van de pannelap, duimpje in de mond, en dan laat meneer zich plof voorover vallen en doet zijn oogjes dicht. Nu weet je dus gelijk waarom de uitdrukking in slaap "vallen" is.
O die heerlijke onschuldigheid, ik wou dat ik zo kon slapen, maar nee hoor, mijn gedachten gaan altijd maar malende over dit en over dat, over zo en zijn zus, om gek van te worden, maar goed, ik wijk af van het verhaal.
Lucas slaapt, dus ik even op de kompjoeter om even tijd te verdrijven. Katie komt er even bij zitten en we praten wat.
"Papa!"
Lucas roept, dat doet hij wel meer dus ik negeer het, en dan valt hij meestal vanzelf weer in slaap.
"Papa!"
Hm, roep je moeder maar dit keer, ik ben nog eventjes bezig.
"Papa! Oehoelo..." B O E M !! !! !
Hm, Oehoelo? Hij brabbelt natuurlijk nog, hij is nog maar twintig maanden, maar wacht eens... B O E M??
Ik ren naar zijn kamer, op de hielen gevolgd door Katie en doe het licht aan, het ledikant is leeg!
Mijn ogen draaien naar beneden, en daar zit meneer, op zijn kont, verdwaasd om zich heenkijkend.
Even aankijken. Bezeerd? nee, het lijkt er niet op, hij huilt niet. Nek okee? Ja, hij kijkt om zich heen en draait zijn hoofd goed.
Ik pak hem op en probeer mijn hartverzakking te boven te komen. Stevig houdt ik mijn hummeltje vast, nou ja, hummel, want hij is toch een dikke 15 kilo onderhand, dat verklaart de boem.
"Papa! I valluh."
"Ja man, dat heeft papa door, jij bent gevallen..."
"Okee."
Morgen een niew bed kopen, laag bij de grond, Lucas is te groot geworden voor zijn baby bed.
Wednesday, September 09, 2009
Knieval naar de kleine horeca: Klink klare onzin
De knieval die minister Klink onlangs maakte naar de kleine horeca is stuitend. De minister zegt dat als de kleine horeca goede ventilatie heeft, een uitzondering gemaakt kan worden inzake de wet op het rook-verbod.
Minister Klink: dit is Klinkklare onzin.
Het is niet bewezen dat een rookverbod negatieve invloed heeft op de omzet, vooral nu door de recessie deze factor in de omzet niet meetbaar is.
In California, en vele andere staten in de VS, is al jaren een algeheel rookverbod van kracht. De horeca heeft hier nauwelijks schade van ondervonden en de volksgezondheid vaart er wel bij.
Het beleid van de minister maakt vele vragen los:
1) Hoe en door wie wordt bepaald of een gelegenheid valt onder de noemer "kleine horeca"?
2) Wie beschermt de mee-roker? Ventilatiesystemen verhinderen niet dat rook eerst door niet-rokers kan worden ingeademd. Ik voorzie dan ook redenen voor civiele rechtzaken als dit beleid wordt voortgezet.
3) Verwacht de minister dat gelegenheden die "net niet" onder de "kleine horeca" zullen vallen, toch het rook-verbod negeren?
4) Hoe wil de minister het beleid in de praktijk uitvoeren? Wordt dit een taak van de politie?
5) Wordt de strafmaat voor overtreders aangepast?
Het is van den zotte dat als een belangengroep massaal een vastgestelde wet aan zijn laars lapt dat de wet wordt aangepast. Misschien moeten alle Nederlanders 150km/uur op de snelweg gaan rijden, dan wordt de limiet aangepast.
Maar historisch gezien is dat toch zeker het beleid van Nederland, en dus ook van de minister, het beleid van de slappe hand.
Minister Klink: dit is Klinkklare onzin.
Het is niet bewezen dat een rookverbod negatieve invloed heeft op de omzet, vooral nu door de recessie deze factor in de omzet niet meetbaar is.
In California, en vele andere staten in de VS, is al jaren een algeheel rookverbod van kracht. De horeca heeft hier nauwelijks schade van ondervonden en de volksgezondheid vaart er wel bij.
Het beleid van de minister maakt vele vragen los:
1) Hoe en door wie wordt bepaald of een gelegenheid valt onder de noemer "kleine horeca"?
2) Wie beschermt de mee-roker? Ventilatiesystemen verhinderen niet dat rook eerst door niet-rokers kan worden ingeademd. Ik voorzie dan ook redenen voor civiele rechtzaken als dit beleid wordt voortgezet.
3) Verwacht de minister dat gelegenheden die "net niet" onder de "kleine horeca" zullen vallen, toch het rook-verbod negeren?
4) Hoe wil de minister het beleid in de praktijk uitvoeren? Wordt dit een taak van de politie?
5) Wordt de strafmaat voor overtreders aangepast?
Het is van den zotte dat als een belangengroep massaal een vastgestelde wet aan zijn laars lapt dat de wet wordt aangepast. Misschien moeten alle Nederlanders 150km/uur op de snelweg gaan rijden, dan wordt de limiet aangepast.
Maar historisch gezien is dat toch zeker het beleid van Nederland, en dus ook van de minister, het beleid van de slappe hand.
Tuesday, September 01, 2009
Brand (2)
Als het vuur gedoofd is, blijft er niet veel over.
Om je een idee te geven van de omvang van de brand, het eiland op deze foto is Catelina Island, het is ongeveer 33 kilometer lang.
Los Angeles at night
Om je een idee te geven van de omvang van de brand, het eiland op deze foto is Catelina Island, het is ongeveer 33 kilometer lang.
Los Angeles at night
Brand
Los Angeles National Forest staat in brand. Tot nu to zijn er enkele tienduizended(!) hectare bos in vlammen opgegaan. Er is niet veel van over, eewenoude bomen als luciferhoutjes in vlammen opgegaan. Het vuur rukt langzaam op naar Mount Wilson, een berg waar de communicatie-hub van LA is gevestigd. Als het vuur daar overheen raast zullen bijna alle televisie- en radio-zenders voor LA uit de lucht vallen, daarbij zal ook het mobiele telefoonnetwerk grondig verstoord worden.
De rook drijft ook langzaam over een groter gebied, nu al is de lucht in grote gedeelten van LA maar ook Riverside en San Bernardino county ongezond verklaard. Het regent hier al zachtjes as als de wind toeneemt.
De wind wordt langzaamaan sterker, wat het blussen moeilijker maakt. Duizenden brandweerlui uit het hele land zijn dag en nacht in de weer. Canada heeft twee boeing-737 water scoopers gestuurd die vandaag zijn ingezet, maar vooralsnog is de grootste brand in Amerika aan de winnende hand.
Hier wat foto's.
Een aanzicht vanuit de baai.
Mount Wilson, waar alle communicatie antennes staan
Ramptoeristen? Nee, mensen die hun huis in vlammen op zien gaan.
De rook drijft ook langzaam over een groter gebied, nu al is de lucht in grote gedeelten van LA maar ook Riverside en San Bernardino county ongezond verklaard. Het regent hier al zachtjes as als de wind toeneemt.
De wind wordt langzaamaan sterker, wat het blussen moeilijker maakt. Duizenden brandweerlui uit het hele land zijn dag en nacht in de weer. Canada heeft twee boeing-737 water scoopers gestuurd die vandaag zijn ingezet, maar vooralsnog is de grootste brand in Amerika aan de winnende hand.
Hier wat foto's.
Een aanzicht vanuit de baai.
Mount Wilson, waar alle communicatie antennes staan
Ramptoeristen? Nee, mensen die hun huis in vlammen op zien gaan.
Friday, August 28, 2009
Heet
Het is vandaag heet.
110°F staat gelijk aan 43.3° Celcius. Ik ga even in het vriesvak zitten, toedeloe.
Friday, Aug 28
High: 108 °F RealFeel®: 110 °F
Mostly sunny and very hot with the temperature breaking the record of 106 set in 1981
110°F staat gelijk aan 43.3° Celcius. Ik ga even in het vriesvak zitten, toedeloe.
Droppie?
Lekker hoor, zo'n droppie. Van Klene, laurierdrop - "Onktdekkingsreizen" heet het. Lekkere drop. Alhoewel: ik herrinner me de echte laurierdrop als niet-te-vreten, maar dit droppie is best erg lekker.
Julia, zoals een echte bijna 4-jarige, vroeg natuurlijk direct wat ik in mijn mond had.
"Wat eet je papa?"
"Een droppie."
"Mag ik ook een?"
"Die vind jij niet lekker, weet je nog?"
"Wel, die vind ik wel lekker."
"Weet je het zeker?"
Julia, met haar neus in het zakje met drop, "Hmmm, ruikt lekker!"
"Okee dan, eentje, om te proberen."
"Mag Lucas ook een?"
"Nee, dit zijn erg harde droppies, daar is hij te klein voor. Hier, een droppie voor jou!"
Julia, dolgelukkig, bijt voorzichtig in het droppie. Haar gezicht betrekt al snel van blijdschap in een gedwongen grimas om zich groot te houden.
"Is het lekker?" vraag ik.
"Ja, maar ik vind het lekkerder om te ruiken."
"Ruiken?"
"Ja, ik vind het niet zo lekker om op te eten, wel ruiken"
"Nou dan gooi je het maar weg."
Opgelucht loopt Julia naar de vuilnisbak en spuwt het dropje uit.
Dat was het einde van het droppie-avontuur. Althans dat dachten we. Want daar is Lucas.
Lucas heeft vanuit een hoekje het hele gebeuren gadegeslagen. Met zijn anderhalf jaar heeft hij een ontzettend goed vermogen om een tactische actie te plannen.
De aandacht was rustte al gauw niet meer op de dropjes. Lucas heeft dit snel door en sluipt ongemerkt naar de vuilnisbak. Daar gekomen licht hij het deksel op en vist het zojuist door Julia weggegooide halfgekauwde dropje eruit en stopt het in zijn mond.
Wij hebben nog steeds niets in de gaten, totdat Julia brult:
"Kijk naar Lucas!!"
Heftig kauwend kijkt Lucas op alsof er niets aan de hand is. Een bruingele smurrie druipt uit zijn mond en heeft een spoor van bruine vlekken achtergelaten op zijn shirt, broek en de vloer. Met zijn handen heeft hij het uit zitten smeren op de tafel en een of twee deuren.
Angstig kijkt Lucas ons aan, hij voelt dat er was loos is.
"Kom hier Lucas!" roept Katie.
Als een duveltje-uit-een-doosje spurt Lucas weg, onder het roepen van "NOOOOOOOO!!!!!"
Toen Katie hem eindelijk kon vangen, was er van het droppie niks over en met een bruingele mond lachtte Lucas haar triomfantelijk toe.
Julia, zoals een echte bijna 4-jarige, vroeg natuurlijk direct wat ik in mijn mond had.
"Wat eet je papa?"
"Een droppie."
"Mag ik ook een?"
"Die vind jij niet lekker, weet je nog?"
"Wel, die vind ik wel lekker."
"Weet je het zeker?"
Julia, met haar neus in het zakje met drop, "Hmmm, ruikt lekker!"
"Okee dan, eentje, om te proberen."
"Mag Lucas ook een?"
"Nee, dit zijn erg harde droppies, daar is hij te klein voor. Hier, een droppie voor jou!"
Julia, dolgelukkig, bijt voorzichtig in het droppie. Haar gezicht betrekt al snel van blijdschap in een gedwongen grimas om zich groot te houden.
"Is het lekker?" vraag ik.
"Ja, maar ik vind het lekkerder om te ruiken."
"Ruiken?"
"Ja, ik vind het niet zo lekker om op te eten, wel ruiken"
"Nou dan gooi je het maar weg."
Opgelucht loopt Julia naar de vuilnisbak en spuwt het dropje uit.
Dat was het einde van het droppie-avontuur. Althans dat dachten we. Want daar is Lucas.
Lucas heeft vanuit een hoekje het hele gebeuren gadegeslagen. Met zijn anderhalf jaar heeft hij een ontzettend goed vermogen om een tactische actie te plannen.
De aandacht was rustte al gauw niet meer op de dropjes. Lucas heeft dit snel door en sluipt ongemerkt naar de vuilnisbak. Daar gekomen licht hij het deksel op en vist het zojuist door Julia weggegooide halfgekauwde dropje eruit en stopt het in zijn mond.
Wij hebben nog steeds niets in de gaten, totdat Julia brult:
"Kijk naar Lucas!!"
Heftig kauwend kijkt Lucas op alsof er niets aan de hand is. Een bruingele smurrie druipt uit zijn mond en heeft een spoor van bruine vlekken achtergelaten op zijn shirt, broek en de vloer. Met zijn handen heeft hij het uit zitten smeren op de tafel en een of twee deuren.
Angstig kijkt Lucas ons aan, hij voelt dat er was loos is.
"Kom hier Lucas!" roept Katie.
Als een duveltje-uit-een-doosje spurt Lucas weg, onder het roepen van "NOOOOOOOO!!!!!"
Toen Katie hem eindelijk kon vangen, was er van het droppie niks over en met een bruingele mond lachtte Lucas haar triomfantelijk toe.
Thursday, April 30, 2009
Koninginnedag
Met afgrijzen zag ik de auto door het publiek heenrazen op CNN. Een gek, een auto en alle aandacht van de media voor zijn 'moment'. Wat zijn motief ook moge zijn, het resultaat is afschuwelijk, vijf mensen dood, velen zwaargewond. Niet alleen een aanslag op het koningshuis, maar een aanslag op de staat der Nederlanden zelf, een aanslag op iedereen die zich Nederlander noemt.
Razend ben ik dan ook op die persoon, een man, 38 jaar, die zich het recht toe-eigende om door middel van een aanslag zoveel levens te vernietigen. Voor de vele families van de gewonden en overledenen is dit een dag die zij heel lang niet, misschien wel nooit meer, zullen vieren. Geen enkele straf kan genoeg zijn voor deze lafaard.
Maar we moeten ook vasthouden dat dit de wandaad was van een individu, en dat als wij in de toekomst niet doorgaan met Koninginnedag zoals we dat gewend zijn, dat hij dan wint, en dat mag niet.
Maar voor nu, laten we de doden herdenken en de families steunen.
Leve de koningin.
Razend ben ik dan ook op die persoon, een man, 38 jaar, die zich het recht toe-eigende om door middel van een aanslag zoveel levens te vernietigen. Voor de vele families van de gewonden en overledenen is dit een dag die zij heel lang niet, misschien wel nooit meer, zullen vieren. Geen enkele straf kan genoeg zijn voor deze lafaard.
Maar we moeten ook vasthouden dat dit de wandaad was van een individu, en dat als wij in de toekomst niet doorgaan met Koninginnedag zoals we dat gewend zijn, dat hij dan wint, en dat mag niet.
Maar voor nu, laten we de doden herdenken en de families steunen.
Leve de koningin.
Monday, February 02, 2009
De Smurfen zijn Terug!
Welk een vreugd, de smurfen zijn terug! Waarop viel mijn oog toen in nietsvermoedend winkelde in Target? Een hele schap met smurfenspullen. Van smurfenhuizen en figuurtjes tot pluche smurfen met geluid, dvd's met de tekenfilms en nog veel meer. Nadat ik mijn oog opgeraapt had ben ik nu de gelukkige bezitter van seizoen 1, deel 1 & 2, in het Engels welliswaar, en een tien centimeter hoge pluche smurf die mij gezelschap houdt op mijn bureau.
Wat staat er nog meer aan te komen? Een heuse nieuwe film van de smurfen. De smurfen zullen 3D geanimeerd zijn, als je goed bent kun je soliciteren, er is nog een opening voor 3D artiest op www.smurf.com.
Nou, ik ga weer smurfen, want van smurfen krijg je smurf. En als mijn smurf erachter komt dat ik smurf tijdens het smurfen, nou dan smurft er wat!
Smurf ze.
Wat staat er nog meer aan te komen? Een heuse nieuwe film van de smurfen. De smurfen zullen 3D geanimeerd zijn, als je goed bent kun je soliciteren, er is nog een opening voor 3D artiest op www.smurf.com.
Nou, ik ga weer smurfen, want van smurfen krijg je smurf. En als mijn smurf erachter komt dat ik smurf tijdens het smurfen, nou dan smurft er wat!
Smurf ze.
Friday, January 16, 2009
Waterbus
Dit is toch wel het raarste wat ik de laatste tijd heb gezien. Klaarblijkelijk rijdt/drijft/vaart dit ding rond in Zaanstad en het heet de waterbus. Ik vraag me toch af hoe ze de bushaltes drooghouden.
Subscribe to:
Posts (Atom)